Κι οι καρδιές μας ξεριζώνουνται, το μυαλό μας ξεφλουδίζεται σαν τις
φλούδες του κρεμμυδιού, κι ο εαυτός μας χαμένος... χαμένος
Σ’ ένα τελικό φόβο που κανείς δεν καταλαβαίνει.

T. S. Eliot. Φονικό στην Εκκλησιά. (Χορικό). Μετ. Γ. Σεφέρης.