Τα χρόνια πέφτουν πάνω σου σηκώνοντας ένα σύννεφο
σκόνη. Μέσα από το οποίο περνάει βήχοντας η Ιστορία.

Γιατί το χιόνι σου είναι βαρύ σα μάρμαρο; Γιατί τα περι-
στέρια που τσιμπάνε το χόρτο φεύγουν μουγκρίζοντας;

Είσαι ένας δίσκος των 33 στροφών που γυρίζει στις 78.
Ένα γαλάζιο λεωφορείο με βουλιαγμένο φτερό.

Νάσος Βαγενάς
[Κέδρος 1981, Τα γόνατα της Ρωξάνης]